Ve ;
Kara bir çocuk gülüyor uzaklarda bir köyde;
Saat gece yarısına gelirken.
Yıldızlar hayran olunası kadar parlak,
Deniz azmış, orman dans ediyor –
Durduğu yerde.
Minik elleri var kara çocuğun,
Gece karası saçları.
Gözleri var, gökyüzündeki ay kıskanır koca bakışlarını,
Dudakları var ki Ah o dudaklar; türkü söylüyorlar-
Memleket türküleri.
Ve ;
O kara çocuk ki sensin.
O minik eller senin,
Okşanışı saçlarda ki sensin.
Dudaklardaki türküler senin.
O kara çocuk ki sensin
Ben o kara çocugu sevdim işte,
Kimdir, nedir bilmem.
Sonu ne olur düşünmeden işte,
Öylece sevdim.
Ve ;
Sana bakmak, aydınlanmak gibi
Baktığım yerde seni görmek, hazinem benim.
Kalbini bilmek, en büyük tapınağım
Seni sevmek sevgilim; Sadece sevmek seni.